In het recent goedgekeurde klimaatpakket van het kabinet is een opvallende maatregel opgenomen die vanaf 2027 van kracht moet worden: een nieuwe eindheffing voor werkgevers die hun werknemers een nieuwe fossiele auto van de zaak ter beschikking stellen. Deze extra belasting komt bovenop de bestaande bijtelling voor privégebruik en moet emissieloos rijden verder stimuleren. In deze blog lees je wat er speelt en wat jij nu al kunt doen.

Wat houdt de maatregel in?

Per 1 januari 2027 wordt er een eindheffing ingevoerd voor nieuwe auto’s van de zaak met een verbrandingsmotor (benzine of diesel). Deze eindheffing komt voor rekening van de werkgever en geldt naast de reguliere bijtelling die de werknemer betaalt voor het privégebruik van de auto. De eindheffing bedraagt 52% van de bijtelling (22%) van de cataloguswaarde van de auto.

Voorbeeld:
Bij een auto van € 40.000 is de bijtelling € 8.800 per jaar (22%). De eindheffing bedraagt dan: 0,52 × € 8.800 = € 4.576 per jaar. Deze kosten mogen niet worden doorbelast aan de werknemer. Werkgevers draaien dus volledig zelf op voor deze fiscale heffing.

Voor wie geldt de heffing?

De eindheffing geldt alleen:

• Voor werkgevers die een nieuwe auto van de zaak ter beschikking stellen met een verbrandingsmotor;
• Als de auto meer dan 500 kilometer privé per jaar wordt gebruikt;
• Voor zowel personen- als bestelauto’s, al vallen veel bestelauto’s buiten de regeling vanwege gering privégebruik;
• Niet voor emissieloze voertuigen (elektrisch of op waterstof);
• Niet voor eenmanszaken of ondernemers in een VOF, omdat die geen loonbelasting betalen.

Waarom deze maatregel?

Deze eindheffing is bedoeld als een gedragsmaatregel: door het bezit van fossiele auto’s fiscaal onaantrekkelijker te maken, wil het kabinet de overstap naar elektrische voertuigen versnellen. Tegelijkertijd compenseert de maatregel deels het verlies aan overheidsinkomsten doordat er minder BPM en accijnzen binnenkomen bij een groeiend EV-aandeel.

Wat betekent dit voor ondernemers?

Werkgevers die nu of binnenkort overwegen om nieuwe auto’s van de zaak aan te schaffen, moeten zeer kritisch kijken naar hun wagenparkbeleid:

• Fiscale lasten nemen fors toe bij keuze voor fossiele voertuigen. Voor een auto van € 50.000 kan de jaarlijkse eindheffing ruim € 5.700 bedragen;
• Doorbelasten aan de werknemer is verboden, dus de extra kosten drukken volledig op de winst van de onderneming;
• Emissieloze voertuigen blijven buiten schot. Dit maakt elektrische auto’s fiscaal aanzienlijk aantrekkelijker, ook al zijn ze vaak duurder in aanschaf.
• De maatregel geldt alleen voor nieuwe auto’s vanaf 2027. Bestaande auto’s van voor die datum worden (vooralsnog) ontzien, wat mogelijkheden biedt voor anticiperend beleid.

Conclusie

De voorgenomen eindheffing op fossiele auto’s van de zaak betekent een aanzienlijke fiscale verschuiving voor werkgevers. Het loont om nu al in te spelen op de nieuwe samenstelling van het wagenpark en na te denken over toekomstige keuzes.